Duygu,beynimizin bize hissettirdiği
bazıları hormansal bazılarıda zihinsel sebeplerden oluşan çeşitli hislerdir.
Gün içerisinde birden fazla duygular hissediyoruz aklımızdan onlarca,yüzlerce
düşünceler geçiyor. Bana göre insan ilk öncelikle kendi gerçeklerinin farkında
olmalı, kendi gerçeklerini net bir şekilde görebilmeli ve kendini sevmeli bence
kendini sevmeyen insan bir başkasını sevemez insan ilk öncelikle kendine değer
vermeli sevmeye kendinden başlamalı ki başkalarınıda sevebilsin. İnsan sadece
kendisi için yaşamamalı etrafına faydalı bir birey olmalı. İnsanlar hayatlarını
şekillendirken kendinden çok başkalarının ne
düşündüğünü önemsiyor,başkaları için kendi duygularından ve
fikirlerinden vazgeçiyor ve kendisine haksızlık etmiş oluyor insan gerekmedikçe
keşke dememeli hayatında çünkü ‘’Keşkeli cümlelerde yaşanmamışlığın, yarım kalmışlığın o ezik tozu
kuruluğu vardır.’’
Ataol
Behramoğlu’nun şiirinde dediği gibi:
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır
insana
Tebrik ederim yorumlarınızin bi okadar bizi aydinlattigi gibi kitap okuma hevesinide oluşturdu :)
YanıtlaSil